İyileşmek, bir anda olan mucizevi bir dönüşüm değil; küçük adımlarla atılan içsel bir yolculuktur. Sessiz bir odada başlayan bir konuşmayla, biri tarafından gerçekten dinlenmeyle, anlaşılmayla, görülmeyle başlar. Ve insan, anlaşıldığını hissettiği anda değişmeye başlar.
Ruhun iyileşmesi; utanç yerine kabulü, korku yerine cesareti, yalnızlık yerine bağı kurmayı öğrenmektir. Utancın yükünden sıyrılıp kendimizi kabul etmek, korkuların gölgesinden çıkıp cesaretle adım atmak, yalnızlık duygusunu aşarak gerçek, derin bağlar kurmak...
Belki de ihtiyacın olan tek şey, o kapıdan bir kez geçmek. Unutma, kimse kendi başına her şeyi çözmek zorunda değil. Birileri seni dinlesin, anlasın istiyorsan bu tamamen normal.
